De Ongewone Strijder: De 1997 Suzuki Baleno Station

1. De Station Die Niemand Verwachtte

In 1997 keek het paddock vreemd op toen VDS Motorsport met iets heel ongebruikelijks kwam aanrollen. Geen coupé, geen sedan, maar… een Suzuki Baleno Stationwagon.

De inspiratie was zichtbaar: na het succes van Jan Lammers in de BTCC met de Volvo 850 Estate, durfde VDS Motorsport de gok te wagen. Een praktische gezinswagen omvormen tot een volbloed toerwagen, het had iets rebels, iets uitdagends, iets wat precies bij Egbert Top paste.

Egbert zelf stapte in met een grijns: “Als het vreemd is, maar hard gaat, dan is het goed. ”Maar dat laatste bleek het moeilijke deel…

2. Een Strijd Tegen de Techniek

De Baleno was moedig, opvallend, en zeker een publiekstrekker, maar er was één probleem: de techniek had er weinig zin in.

• Motorproblemen na enkele ronden

• Elektronica die warmer bleek te worden dan de remmen

• Versnellingsbakken met een eigen wil

• En vooral: te weinig vermogen om écht te knokken met de toppers

De station had de wil, maar niet de spierballen. In het DTCC moest je sprinten, beuken, slipstreamen en jagen. De Baleno deed wat hij kon, maar het was alsof hij met één veter los liep.

Toch werd hij een icoon. Niet door zijn snelheid, maar door zijn eigenwijsheid. Iedereen herkende hem. Iedereen zag de poging tot iets nieuws. De eerste échte Nederlandse racestation, een pionier, maar een moeizame.

3. Dertig Jaar Vergeten… En Dan?

Jarenlang stond de auto op plekken waar niemand meer kwam. Eerst in een hoek van de werkplaats. Later in een loods. Nog later achter een berg reserveonderdelen. Een vergeten experiment.

Tot iemand een roestige wielkast zag en zei: “Wacht… is dat niet die Baleno?”

Een paar telefoontjes later stond hij weer in het licht: stoffig, verweerd, maar nog steeds uniek. En dit keer kwamen de plannen niet uit 1997, maar uit 2022, met dertig jaar extra ervaring op zak.

4. De Wedergeboorte

Geen geklooi meer met te zwaar opgepepte onderdelen. Geen blind gejaag naar pk’s die de auto niet aankon.

Dit keer werd hij gebouwd om te rijden:

• Minder vermogen, maar wél super betrouwbaar

• Een onderstel dat met moderne kennis tot in de finesse is afgesteld

• Remmen die aanvoelen alsof ze gedachten kunnen lezen

• Een koets die lichter en stijver is dan ooit

• En een stuureigenschap waar zelfs nieuwe trackday-auto’s jaloers op zijn

Toen hij voor het eerst weer het circuit rolde, leek hij te zeggen: “Nu laat ik zien hoe het had moeten zijn.”

5. De Verrassing van het Circuit

Waar hij vroeger langzaam warm werd, is hij nu meteen wakker. Waar hij vroeger vaak stilviel, rijdt hij nu hele dagen zonder een hikje. En waar hij vroeger achteraan bungelde, vreet hij nu apexen alsof het ontbijt is.

De Baleno gaat als de brandweer, scherp, lichtvoetig en met een wegligging die bijna on-Nederlands goed is. Coureurs stappen uit met een lach: “Had niemand verwacht van een station, hè?”

De oude grap is een compliment geworden.

Einde: Een Auto die zijn Tijd Vooruit Was

De Suzuki Baleno Station van VDS Motorsport begon als een gewaagd idee, werd een moeizame deelnemer in het DTCC, verdween stilletjes, maar kwam terug als iets veel mooiers:

Een triomf van volharding, karakter en nostalgie. Een racer die bewijst dat niet alle legendes snel hoeven te zijn, sommigen hoeven alleen terug te keren op het juiste moment.